Wirusy to najmniejsze czynniki chorobotwórcze, zawierające materiał genetyczny otoczony kapsydem białkowym i infekujące wszystkie formy życia, niezdolne do namnażania się poza komórką pełniącą rolę gospodarza. Są one jednym z najbardziej rozpowszechnionych i zróżnicowanych rodzajów patogenów, zdolnych do powodowania różnorodnych chorób u ludzi. Wirusy nie mają struktury komórkowej, własnych układów metabolicznych, ani nie zawierają organelli. W związku z tym nie zalicza się ich do organizmów. Mają one pamięć dziedziczną, przechodzą przez filtry bakteryjne, nie da się ich badać przy pomocy zwykłego mikroskopu, nie zachodzą w nich charakterystyczne dla żywych organizmów typowe procesy wymiany i rozmnażania.
Mechanizmem uruchamiającym rozwój wielu chorób są właśnie wirusy. Są one w stanie przeniknąć do komórek, osłabiając je lub całkowicie niszcząc. Wirusy nie muszą być groźne ale specyficzne w stosunku do komórek immunologicznych. Przenikają do naszego wnętrza od dzieciństwa wciąż prowadząc do osłabienia odporności, osłabienia właściwości obronnych komórek, narządów i układów. Bardzo wyraźnie zachowują granice swego terytorium to znaczy że każdy z nich ma powinowactwo do określonego narządu czy układu. Różne typy jednego wirusa posiadają własną lokalizację. Osłabiają one układ odpornościowy torując drogę do zarażenie człowieka przez różne mikroorganizmy: bakterie, pierwotniaki, grzyby i pasożyty. Te wtórne infekcje prowadzą do powstania złożonych zespołów objawów chorobowych (wirus = schorzenia skojarzone). Same wirusy to w zasadzie wzmacniacze (katalizatory) infekcji i chorób więc do póki nie zostaną zniszczone wirusy, choroby będą się wciąż od nowa pojawiać. Te niebezpieczne wirusy potrafią wbudowywać się w DNA komórki żywiciela więc jeśli wnikną do jej wnętrza, to kroki podejmowane przez układ odpornościowy są już spóźnione. Zaczyna się wówczas faza przewlekła cierpień człowieka. Badania doktora Shimmela wykazały, że infekcja wirusowa może przebiegać w postaci pięciu faz uzależnionych od zdolności układu odpornościowego do samoobrony. Układ odpornościowy może niszczyć wirusy tylko w pierwszej fazie infekcji.
Wciąż nie daje nam spokoju pytanie, dlaczego nie zawsze laboratorium rejestruje obecność wirusów i nosicielstwa wirusów? Wirusy, które wniknęły już do organizmu, szybko doprowadzają do śmierci komórek immunologicznych i dlatego wycieńczony układ odpornościowy nie jest już w stanie reagować na „obcych”. Metody laboratoryjne oparte są natomiast na wykrywaniu odpowiedzi układu odpornościowego. W takich wypadkach nieoceniona jest rola diagnostyki biorezonansowej (BRT) obciążeń w tym wirusów.